Tentoonstelling 'Hilma af Klint: Wat achter de bloemen staat' in Museum of Modern Art
In de lente en zomer van 1919 en 1920, tijdens een periode van intense betrokkenheid bij de natuur, tekende kunstenares Hilma af Klint bijna elke dag bloemen. "Ik zal proberen," schreef ze, "de bloemen van de aarde te vatten." Deze tentoonstelling richt zich op een onlangs ontdekte portfolio met tekeningen - aquarellen met juweeltinten, gemaakt door een scherpziende naturaliste, afgestemd op het ritme en de overvloed van het bloeiseizoen.
Af Klint brak met de traditionele botanische kunst en plaatste haar prachtig weergegeven bloesems naast nauwkeurig getekende diagrammen: een bloeiende zonnebloem wordt weerspiegeld door geneste cirkels; een goudsbloem gaat vergezeld van spiegelende spiralen; een cluster van ontluikende takken wordt afgezet tegen damborden van stippen en strepen. Met deze overvloed aan vormen - een uitbreiding van de abstracte taal waar ze het meest bekend om staat - visualiseert Af Klint "wat er achter de bloemen staat", waarmee ze haar overtuiging laat zien dat zorgvuldige observatie van haar omgeving onuitsprekelijke aspecten van de menselijke conditie onthult.
Af Klint stelde zich haar portfolio voor als een atlas - of in botanische termen een flora - met details over de planten van Zweden, waar ze woonde en werkte. Haar portfolio is echter een flora van de geest, het in kaart brengen van de natuurlijke wereld in spirituele termen die naast elke wetenschappelijke bron zou staan. Door representatie en abstractie, kijken en verbeelden, kunst en plantkunde met elkaar in dialoog te brengen, erkennen de tekeningen van Af Klint de onderlinge verbondenheid van alle levende dingen. "Ik heb laten zien," schreef ze, "dat er een verbinding is tussen de plantenwereld en de wereld van de ziel."
