Beelden aan Zee

De expositie ‘Sculptures’ van Joan Miró lokte ons naar museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Vanuit Barcelona, maar ook uit Parijs, Nederland en enkele particuliere collecties zijn 55 beeldhouwwerken van de Spaanse kunstenaar in het prachtige museum samengebracht. Het moet gezegd: het is de moeite waard.

Miró wordt tot de surrealisten gerekend, hoewel hijzelf vond dat hij autonoom was en bij geen enkel ‘ïsme’ paste. We kennen Miró vooral van zijn kleurrijke schilderijen vol verborgen betekenissen. Betekenissen en associaties die de beschouwer niet altijd ziet. Dat gebeurt ook bij zijn beelden. Vrouwen en vogels keren regelmatig terug in zijn werk hoewel je soms je best moet doen om het te zien. Wat overigens niet erg is vond Miró zelf. Hij werkte overigens zijn creaties heel gedetailleerd uit tot hij tot de vorm kwam die hem voor ogen stond. Zijn werk zit vooral vol (verborgen) symboliek. De ene keer kijk je naar een werk en vraag je je af waar je nu eigenlijk naar kijkt; de andere keer herken je direct iets in een werk (dat vervolgens dan een heel andere betekenis kan hebben). Het mooie van Miró is nu net dat het zo veelzijdig en complex is. Complex is overigens ook de routing op zaal die de toeschouwer langs de werken leidt. Wie gaat kijken raad ik aan het vooral op eigen kompas te doen en je niet te laten verwarren door de soms wat onlogische nummering van de werken.

Aansluitend is er de expositie ‘A petrified forest’ met 21 werken van Hans Arp dat het museum als schenking kreeg. Arps werk is organisch, warm en rustgevend. Het museum toont 21 gipsen beelden plus een bronzen exemplaar. Ze staan vrij in de ruimte en je loopt er doorheen en erlangs en moet de neiging om je handen langs de werken te laten aaien onderdrukken. Daarom is er een replica opgesteld die speciaal is bedoeld voor aaigrage handen. Was Miró de hoofdmoot, dan is deze kleine Arp expositie toch wel een heel waardig toetje.

De Spaanse (Catalaanse) beeldhouwer Jaume Plensa (Barcelona 1955) werd in ons land vooral bekend door zijn bijdrage aan het project Eleven Fountains voor Leeuwarden culturele hoofdstad. Plensa schiep het prachtige werk dat nu tegenover het station in Leeuwarden staat. Beelden aan Zee toont een klein maar indrukwekkend overzicht van deze veelzijdige kunstenaar. Zijn werk is van een onaardse schoonheid, contemplatief. Hij verbindt het ongrijpbare licht met de materie van steen, albast, glas of staal. Opgegroeid met een muzikale vader en een uitgebreide bibliotheek in huis, zoekt Plensa de verbinding met andere culturen. En Leeuwarden mag zich nu scharen in een rij van wereldsteden waar Jaume Plensa eveneens zijn werk in het publieke domein toont, zoals Berlijn, Toronto, Chicago, Jeruzalem om maar wat te noemen. Overigens ontwerpt Plensa ook decors voor opera’s en experimenteert hij met vormgeving.

Wij komen al jaren in dit museum. De ligging, het fantastische ontwerp van het gebouw dat een enorme rustige ruimte geeft en de verschillende tentoonstellingen maken dat we telkens weer met plezier erheen gaan. De vrijwilligers zijn altijd attent en geven ruim voldoende informatie.

Wij hebben dit museum in het weekend bezocht. Het museum bevindt zich in een erg mooi gebouw ontworpen door Wim Quist. Wat opviel is dat het gebouw vooral de aandacht naar zich toetrekt in plaats van de beelden die er uitgestald staan. De wisseltentoonstelling Johan Creten – Naakte Wortels kon ons niet helemaal bekoren. Er zijn echter vele verschillende sculpturen te zien (ook in de vaste collectie), dus er zit voor iedereen altijd wel wat interessants tussen.