Tentoonstelling 'Gert Jan Slotboom' in Museum Joure
De getoonde schilderijen komen uit de serie met de titel Ecce Homo. Het laat, op soms confronterende wijze, de eenzame en kwetsbare schoonheid van ons stervelingen zien.
Gert Jan Slotboom (Wageningen, 1957) heeft door de jaren heen een machtig schilderoeuvre opgebouwd. Slotboom is een schilder die graag in series werkt. Deze kenmerken zich door verwondering, desolaatheid en eenzaamheid. Ze zijn geschilderd vanuit het perspectief van een verbaasde buitenstaander. In zijn schilderijen is altijd sprake van een spanning, die tegengestelde begrippen oproept; onbarmhartige schoonheid, beklemmende behaaglijkheid.
Sterker nog zijn de dubbele gevoelens in zijn schilderijenreeks Ecce Homo (zie de mens). De serie toont, op levensgrote doeken, de mens in zijn (bijna) naakte, onbeschermde kwetsbaarheid. Eenzaam, melancholisch, pijnlijk. Rauw en zonder opsmuk. In forse penseelstreken, maar tegelijk rijk gedetailleerd. Voor de beschouwer wordt het er niet makkelijker op. De schilderijen zijn soms tergend confronterend. Ze vergen iets van de toeschouwer – die zich een voyeur voelt, beschaamd en onbeschaamd tegelijk. Het roept een beeld op waarin we ook onszelf zouden kunnen herkennen. Individu en toch universeel. We worden gewaar wat we werkelijk zijn: tempels van kwetsbaarheid, eenzaamheid en sterfelijkheid … en van een onbarmhartige schoonheid.
