Tentoonstelling 'Ik zou wel eens willen weten... Jules de Corte' in Stadsmuseum Grave
Jules de Corte (Deurne, 29 mrt. 1924 - Eindhoven, 16 feb. 1996) wordt algemeen erkend als een groot kunstenaar. Hij was o.a. liedjesschrijver, componist, dichter, zanger en pianist.
Tijdens zijn leven werd hij bekroond met een Edison (1962, cabaret), Visser Neerlandia-prijs (1967, belangeloos optreden voor gehandicapten), Gouden Harp (1969, lichte muziek) en Louis Davids-prijs (1975, kleinkunst).
Voor meer dan 100.000 verkochte exemplaren van de plaat waarop de nummers Ik Zou Wel Eens Willen Weten en De Vogels staan ontving hij op 7 sept. 1967 een gouden plaat.
Postuum werd hij geëerd met de Oeuvreprijs van de gemeente Helmond.
Dat hij het zo ver zou schoppen was niet te voorzien toen hij, ruim een jaar oud, als gevolg van een ondeskundig behandelde middenoorontsteking blind werd.
Op driejarige leeftijd plaatsten z'n ouders hem op de kleuterschool van het blindeninstituut De wijnberg in Grave. Toen hij zeven jaar werd werd hij overgeplaatst naar het Sint Henricus blindeninstituut voor jongens (ook in Grave). De opleiding die hij daar kreeg moest hem voorbereiden op een leven als een goed rooms-katholiek die een eenvoudige boterham verdiende met borstels maken, stoelen matten of manden vlechten. De kwaliteit van het onderwijs was overigens goed, naast natuurlijk braille leerde hij goed Nederlands en ook typen op een schrijfmachine.
Op eigen verzoek kreeg hij ook piano- en orgelles. Als snel viel op dat hij daar talent voor had en al op jonge leeftijd mocht hij als organist in de kerk spelen.
In 1945 verliet hij het blindeninstituut in Grave.
In Delft vond hij z'n eerste baan als dansschoolpianist. Hij begon steeds meer muziek, liedjes/gedichtjes te schrijven. In 40 jaar zijn dat er naar schatting 3.000 geworden. Zijn liedjes zijn natuurlijk door hemzelf maar ook door vele andere Nederlandse artiesten (o.a. Gerard Cox, Martine Bijl, Rudi Carell) in theaters gezongen en op de plaat vastgelegd.
Vanaf 1947 was hij ook veelvuldig op de radio te beluisteren. Jarenlang was hij een vaste medewerker van het programma 'Negen heit de klok' en ook aan vele andere populaire radioprogramma's werkte hij mee.
In 1971 bedacht hij de "Cortefoon". Mensen konden een bepaald telefoonnummer bellen en kregen dan een bandje met iedere dag een ander gedichtje, verhaaltje o.i.d. van hem te horen.
