Tentoonstelling 'Sibyl Heijnen: Ruimte voor reflectie' in Museum de Fundatie
Haar ongewone materiaalgebruik - zoals het combineren van rubber en bladgoud, het boetseren met bouwmaterialen, het schilderen met kunstgras -en de gebruikte vormen zorgen samen voor de monumentaliteit die Heijnens werk kenmerkt. In ‘Ruimte voor reflectie’ staat de metamorfose centraal en legt ze een verband tussen sterfelijkheid/vergankelijkheid en hoop voor de toekomst; tussen stilstand/aftakeling en voortgang. In het kasteel gaat haar werk zo in dialoog met ‘Stilleven met een dode zwaan’ van Jan Baptist Weenix uit de Fundatie-collectie; een vloerschildering in kleurrijk kunstgras weerspiegelt het schilderij en wordt geflankeerd door doeken uit de serie 'Who draws the line'. De Tuinzaal vormt het decor voor een reeks recente werken waarin Heijnen werkt met rubber, bladgoud, perkament, kalfhoefjes en kaalgeschaafde dode huiden. Sibyl Heijnen (1961) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en stelde tentoon in meer dan twintig landen, waaronder een solo-expositie in het Nationaal Museum of Modern Art in Kyoto, Japan.
